Բնությունը մարդուն ապրելու ու գործելու հնարավորություն է տալիս, պարգեւում է թթվածնով հարուստ մաքուր օդ, վիտամիններով հարուստ մրգեր ու բանջարեղեն, իսկ մարդն իր գործունեության ընթացքում ամեն կերպ աղտոտում է բնությունը ՝ թունավոր քիմիական նյութերով լցնելով Երկիր մոլորակը: Կենցաղում բոլորս ենք օգտագործում պոլիէթիլենային տոպրակներ, պլաստիկ շշեր՝ չգիտակցելով, որ դրանք բնության մեջ չեն լուծվում: Իսկ աղբավայրերում պլաստիկան ինքնայրվում է ՝ առաջացնելով վտանգավոր քիմիական նյութեր ՝ ֆուրան եւ դիոքսին: Այս նյութերը քաղցկեղածին են, փոխանցվում են մարդու օրգանիզմ եւ այլեւս դուրս չեն գալիս:
Շրջակա միջավայրի վրա բացասական ազդեություն է գործում մարդու գործունեության մեկ այլ տեսակը ՝ հանքարդյունաբերությունը: Բնապահպաններն ահազանգում են,որ մեր երկրի ընդերքը շահագործվում է անխնա կերպով, ինչն էլ մեծ վնաս է հասցնում շրջակա միջավայրին: Օդ է արտանետվում վնասակար քիմիական նյութերի մեծ քանակ:
Հանքավայրերին կից կառուցված պոչամբարներից գետեր են լցվում քիմիական նյութեր:
Ուսումնասիրությունները ցույց են տվել, որ հանքավայրերին ու մեծ արդյունաբերական գործարաններին մոտ գտնվող համայնքներում մարդիկ ավելի շատ են հիվանդանում քաղցկեղով: Երեխաների մազերի մեջ էլ սնդիկի ու այլ ծանր մետաղների քանակությունը անհանգստացնող չափսերի է հասել:
Այո, սա մտահոգիչ իրականությունն է: Բայց մենք այն կարող ենք փոխել: Պարզապես յուրաքանչյուրս մեր բաժին բնությունը պետք է պահպանենք. չնետենք աղբը փողոցում, պլաստիկ շշերը նետենք դրանց համար նախատեսված արկղեր, ծառեր տնկենք՝ դրանք վնասելու ու կտրելու փոխարեն: Երկիրը մեր տունն է, ու ինչպես մենք հոգ ենք տանում մեր բնակարանների մասին, այդպես էլ պետք է հոգ տանենք մեր մոլորակի մասին, որտեղ ապրում ենք ու վայելում նրա տված բարիքները: